Fenerbahce 2 - Bursaspor 3

Buyuk bir heyecan ile bilgisayar basina gectim. Bursa'dayken kupa macina da gitmistim cok kirilmisti kalbimiz, elenmek hem de o sekilde cok fena koymustu.

O yuzden Istanbul'daki Fenerbahce macini guzel bir bicimde kazanmamizi arzuluyordum. Madem kupa bitti ligde yolumuza devam edelim diye. Hem de biraz ego tatmini olur amacli. Gtalk'dan bana umutsuz mesajlar yazan bir Istanbul takimi destekcisi dostuma aldirmadan TVU'ya kilitlendim. Destur bismisllah 2-0 oldu yeseren umutlarin da icine edildi. Salona gectim ama kulagim benim odada. 2-1 oldu zipladim yerimden odaya kostum. Bir baktim arkamdan Barcelonali ve Napolili ev arkadaslarim da geldi. Bir umuttur yasatan insani dusuncesi ile ekrana baktik biraz umut doldu icimiz.

Devre arasi olunca nedense icimden izlemek gelmedi hadi dedik kosede yemek yiyelim. Bu arada da Ispanyol elemana kupa macindan dolayi Guiza'ya ne kadar sevgi besledigimi anlatiyorum, guluyoruz. Pat bir mesaj 2-2 oldu. Hop bir tane daha 2-3 oldu. Salak oldum yemegi biraktik kosa kosa eve geldik, bir baktim bizim Napolili Mirco hic bir kelimesini anlamasa da anlatilanlarin benim acik biraktigim pcnin onunde tepinip duruyor. Sarildik filan cok komikti : ) Hatta hepsine timsah yuruyusu yapmayi ogrettim epey eglendiler. Avrupa`ya geldiginde takim hep beraber deplasman yapip BursaLoNapoli : ) kardesligini tesis etmeyi planliyoruz, cigir acicaz atkilar yaptiricaz.

Oyuna gelirsek (sonunda)

TV`den izleyerek ne kadar yorumlanirsa ama... Ilk yari Fenerbahce evinin verdigi avantaj ile guzel oynadi. Harika iki gole imza attilar. Ilk yari sirasinca bizim de kazmaliklarimiz soz konusuydu fakat bizim bucurun kafa golu ile soyunma odasina gitmemiz iyi gaz oldu. Kim ne derse desin bir Istanbul takiminin evinde 2-0'dan mac cevirmek zor ama harika bir sey. Ozan Ipek 2 gol atti ilk golde de harika is yapti. Volkan Sen'in tasidigi toplara verdigi paslara hicbirsey demiyorum, bu cocuk hayvan. Nasil dalak var nasil kosuyorsun oyle be kardesim. Aman nazar degmesin.

Genelde hep ayni seyi diyorum ama kanatlardan ve hizli cikislarda ben simdiye kadar bu kadar yetenekli bir Bursaspor gormedim. O kadar muntazam ve bilincli cikiyoruz ki ben izlerken mest oluyorum. Son gol de artik klasik olmus halde bu duzenin bir parcasi. Bunda suphesiz Volkan, Ozan ve (oynamasa da) Sercan'in harika uyumunun payi essiz. Hep boyle gitmesini diliyorum.

Sonuc

Manyak bir uc puan aldik. Hem de Fenerbahce Kupa macinda icime giren : ) kazigi epey bir de cikardi takim, iyi de oldu rahatladim. Teknik olarak sampiyonluk sansimiz var mi? Aslanlar gibi. Ha bize kalir kalmaz o ayri. Avrupa'ya gidelim ben ona da raziyim.

Bursa'dakilerin heyecanina mutluluguna imreniyorum su an, keske orada olsam.

Gece gece miktin belami Bursaspor, seviyorum seni deliler gibi.

Gelenek Ozuru

Sevgili Evlilik Gunlugu

Tecrubelerimi sana yazma karari aldim, ileriki yasamimda okuyarak bir tarafimla gulmek amacindayim.

33 yasinda ogrendimki ben evlilik, gelenek, gorenek konularinda tam bir malmisim. Hic bir halt bilmiyormusum. Ki gercekten de bilmiyorum zira hayatim boyunca hic meragim olmadi.

Dun ogrendim ki babam her ne kadar modern takilmaya calissa da "icinde hep bir kiz isteme seremonisi" manyakligi varmis. O sekilde erkek babasi oldugunu hissedecekmis. Yine ogrendim ki kiz istemeye giderken sulalenden kimi toplarsan yaninda goturuyormussun, dayi, yenge, hala, evin kedisi vs. Ben sadece aileler olur saniyordum, beni yemisler senelerce. Sonra giderken havali bir cicek, havali bir cikolata goturmek gerekliymis. Arti mutlaka takim elbise giymem gerekiyormus, sanki is basvurusu yapiyorum.

Eger yanlis anlamadiysam ogun takacagim yuzugun adi "alyans"mis ve tum omrum boyunca onu takacakmisim. Ben ki elime koluma saat, yuzuk, bileklik, ot, bok bile takmamis adamim. Arti su yuzuk konusu cok detayli, karisik ve pahali : ) onu baska bir gun anlatacagim.

Dun biraz yukleme yaptilar da kafam patliyordu, erkek olmak cok zor is resmen cezalandiriliyorsun. Bir dahakine gelin ben olacagim.

See you

Ilk Kursun

Ulke degistirme kararimdan sonra ikinci buyuk cilgin kararimi aldim. Evlenmek. Kendimi acayip hissediyorum. Kotu hissetmedigim gercek ama yine de adi bile korkutuyor aslinda. Kendimi evli olarak hic dusunmedim hayal de etmedim.

Tek rahatligim hayattaki en iyi arkadasim ile evleniyor olmak, beraber buyudugum, okul yillarimi gecirdigim, defalarca cikip ayrildigimiz ama dostlugunu hic koparamadigimiz ve orta yasa beraber girdigim. Eger ki evlilik gibi bir karar alinacaksa da o sorumlulugu alacagim tek insandi zaten. Arkadasligimizin 14. yilini kutlarken evleniyor olacagiz, 2. buyuk karirim ve dogru karar aldigini hissetmek harika bir sey.

Not: Sonra 15 tane cocuk yapacagiz isyerimin eleman ihtiyacini ucuza getirtmek icin.