Gülden Abla ve 40 Apaçiler

Neden bilmiyorum Gülden Karaböcek'i inanılmaz derecede (aksine Neşe Karaböcek'i hiç) severim. Temel itibari dinlediğim müziğe taban tabana zıt olsa da, seviyorum ne diyeyim. Sesindeki, belki müziğindeki garip etki hoşuma gidiyor. Severek dinliyorum "hala"... Zaten eskiye dönük herşey, her geçen gün daha da güzel geliyor nedense... Bir de "hoşuma ne giderse dinlerim" felsefesi var şüphesiz.

Şimdi aklıma geldi de, zamanında "zamanını hatırlamıyorum" Bursa'nın ilçesi Orhangazi (Ormangazi)nin piskopat köyü Yeniköy'de yaşarken, -ki çocukluğumuzun geçtiği köydür- hiç unutmam, dayım "o zaman genç delikanlı" aşık filan. Murat 131 almışlar, arabada teyp var (büyük bir atraksiyon) evin garajına iner iner müzik dinlerdik. Sanıyorum "tam emin değilim" o zaman Gülden abla rüzgarı var, ya da millet hala dinliyor, deli gibi dinlerdik. Gülden abla manyaklığının bende ve abimde olma sebebinin temelinde bu yatıyor olabilir, irdelemek lazım. Yine de mutluyum.

Zamanında, "zamanını yine hatırlamıyorum" bizim Bursa'daki Köşk Gazinosu'na gelmişti abla, biz zamane hayranları olarak gidelim diye heyecan yaptık. Sonra bir biranın 15 ytl olduğunu ve bizlerin de bira konusunda iradesiz olduğumuzu göz önüne alarak "çok da üzülerek" gidememiştik.

Bu gece yine geldi aklıma ne kadar da güzel söylüyor, dinleyelim lütfen. Not: Yalnız çok saçma sapan sözler var, şimdi uyandım ama hala seviyorum.

Sürünüyorum (her tribün ferdinin en iyi bildiği şarkı)
Dilek Taşı (Editörün yan masadan ikramı)
Kırılsın ellerim (Editörün dayısının oğlunun karşı masa ikramı)
Eğer ağlıyorsam yaşıyorum ben
Sevsen ne olur
Yalan dünya
Kim demiş

Bu da abla hakkında bir web sitesi, http://www.guldenkarabocek.org